392 Appendix hypersomnie en de invloed van type B Victoria influenza dienen verder onderzocht te worden. Inzicht in de specifieke immuunreacties en bijbehorende cellulaire processen kan nieuwe kansen bieden voor vroege interventies en mogelijk zelfs preventie. Sectie B – Het Heden: Hersenstructuur en Hersenactiviteit in Narcolepsie Type 1 Hypocretine en Slaap-Waak Regulatie De hypocretine-neuronen zijn normaal gesproken gelokaliseerd in de hypothalamus en projecteren naar een verscheidenheid aan hersengebieden. Het wegvallen van hypocretine bij narcolepsie type 1 zorgt hierdoor voor een verscheidenheid aan symptomen, waaronder overmatige slaperigheid overdag, kataplexie en REM-slaap abnormaliteiten. Deze sectie onderzoekt de structurele en functionele gevolgen van narcolepsie type 1 op het brein. Verminderde integriteit van witte stof In Hoofdstuk 5 en Hoofdstuk 6 wordt onderzocht hoe hypocretinedeficiëntie invloed heeft op de structuur van de hersenen, met name op de hersenverbindingen middels integriteit van de witte stof. Het diffusion-weighted imaging (DWI) onderzoek in Hoofdstuk 5 laat zien dat de witte stof integriteit verminderd is in verschillende hersengebieden, met name in het mesencephalon en de hypothalamus. Deze verminderde integriteit was niet zichtbaar in het cerebellum, de voornaamste regio waar hypocretine neuronen normaal gesproken niet mee in verbinding staan. Postmortaal microscopie-onderzoek in Hoofdstuk 6 bevestigt deze bevindingen en toont aan dat de axonale dichtheid significant lager is in de essentiële verbindende hersenstructuren zoals de reticulaire formatie, het corpus callosum en verschillende corticale gebieden. Deze gebieden zijn onder andere belangrijk voor slaap-waakregulatie en cognitie. Er werden geen consistente veranderingen in de myeline-integriteit gevonden. Deze bevindingen suggereren dat hypocretine-deficiëntie resulteert in een cascade van neurobiologische veranderingen in de hersenverbindingen en op deze manier bijdraagt aan de symptomatologie van narcolepsie type 1. Volgehouden aandacht en verzetten tegen slaap Hoofdstuk 7 en Hoofdstuk 8 onderzoeken de functionele hersenactiviteit tijdens cognitieve taken. Tijdens de aandachtstaak (sustained attention to response task, SART) beschreven in Hoofdstuk 7 vertoonden mensen met narcolepsie type 1 lagere hersenactiviteit in aandacht-gerelateerde gebieden
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw