Thesis

240 Appendices Hoofdstuk 5 richt zich op het opsporen van eierstokkanker in patiëntvriendelijk materiaal. Opnieuw is er gekeken naar DNA-methylatiesignalen in thuis verzamelde monsters (urine en zelfafgenomen vaginaal materiaal) en door een arts afgenomen monsters (uitstrijkjes van de baarmoedermond). In deze monsters werden DNAmethylatiesignalen van negen genen getest (C2CD4D, CDO1, GALR1, GHSR, MAL, NRN1, PRDM14, SST, ZIC1). Er werden gepaarde monsters verzameld van vrouwen met een goedaardig (n=25) of kwaadaardig (n=29) gezwel in de eierstokken. Deze monsters werden vergeleken met ongepaarde monsters van gezonde controles (n=110). Sommige signalen bleken voorspellend voor de aanwezigheid van eierstokkanker. Dit betrof C2CD4D, CDO1 en MAL in ongecentrifugeerde urine, MAL in urine supernatant en C2CD4D en CDO1 in uitstrijkjes van de baarmoedermond. Het zelfafgenomen vaginaal materiaal bleek niet geschikt voor het opsporen van eierstokkanker. Een andere belangrijke bevinding was dat de meeste DNA-methylatiesignalen ook gevonden werden in de monsters van vrouwen met een goedaardig gezwel. Dit laat zien dat deze signalen misschien niet specifiek genoeg zijn voor het opsporen van kanker. Naast DNAmethylatie is er in dit hoofdstuk ook gekeken naar afwijkingen in het gehele genoom met behulp van DNA sequencing. Deze complete analyse van het DNA toonde aan dat DNA afkomstig van de kwaadaardige eierstoktumor teruggevonden kan worden in de urine. De resultaten van dit hoofdstuk laten zien dat het opsporen van eierstokkanker in de urine uitdagend is, maar niet onmogelijk. Ons onderzoek vormt dan ook een basis voor verder onderzoek naar een urinetest voor eierstokkanker. Deel 1 toont aan dat het onderzoeken van DNA-methyleringsignalen in patiëntvriendelijke monsters veelbelovend is voor het opsporen van baarmoederkanker. Het opsporen van kanker in de urine of zelfafgenomen vaginaal materiaal is prettig voor vrouwen, omdat het verzamelen van deze monsters pijnloos is en vanuit huis gedaan kan worden. Deze aanpak zou in de toekomst nuttig kunnen zijn om patiëntengroepen met een verhoogd risico op baarmoederkanker op een laagdrempelige manier te screenen. Deze methode is veelbelovend, maar moet verder worden bevestigd in aanvullende patiëntgroepen, waaronder vrouwen met postmenopauzale bloedingen en vrouwen met een verhoogd risico op baarmoederkanker. Het is belangrijk dat de test geen ruis heeft en betrouwbaar is voor het opsporen van kanker. De aanwezigheid van DNAmethylatiesignalen en eierstokkanker-afkomstig DNA in de urine is een eerste stap in de richting van een urinetest voor het opsporen van eierstokkanker. Onze resultaten laten zien dat het waardevol is om hier verder onderzoek naar te doen. Er is meer kennis nodig om betere testen te ontwikkelen.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw