332 Appendices Dan is het tijd om mijn trouwe viervoeter Peet te bedanken voor zijn aanwezigheid en warmte in koude dagen. Tijdens het schrijven van mijn proefschrift lag hij vaak opgerold of als een sfinx naast mijn beeldscherm op het bureau te slapen. Hierdoor kon ik rustig doorwerken en was ik toch niet helemaal alleen in het schrijfproces. Jesse, mijn grote liefde en mijn rots. Andere bijnamen laat ik hier wel achterwege. De rots is de passende bijnaam die je van mijn vriendinnen kreeg toen ze hoorden hoe liefdevol jij mij ondersteunde tijdens mijn schrijfproces dat zich kenmerkte door wisselende gemoedstoestanden. Wat een extra (!) geluk dat ik jou leerde kennen voordat ik de schrijffase van mijn proefschrift inging en dat jij op het juiste moment bij Peet en mij kwam wonen. Bedankt dat ik kan vertrouwen op jouw blijvende ondersteuning die bestaat uit een combinatie van geduld, begrip en geruststelling enerzijds, en liefdevolle maar duidelijke begrenzing en humor (als het tij eenmaal is gekeerd) anderzijds. Ik besef dat het niet altijd makkelijk was om als een rots te blijven staan en je niets aan te trekken van de voorbijrazende storm genaamd “Werk-Lise”, een passende bijnaamdie jij voor mij bedacht. Werk-Lise mocht (en mag) jij absoluut niet storen, zelfs niet voor een lekker kopje zelfgemaakte koffie! Bedankt dat ik mezelf bij jou kan zijn en dat je, in de periode dat Werk-Lise zo vaak de kop op stak, zo sterk en onwrikbaar als een rots bleef staan. Bovendien probeerde je me op allerlei creatieve manieren te ondersteunen en inspireren. Zo gaf je me de ruimte of zorgde juist voor goede afleiding. Je bedacht een mascotte: de oranje kabouter met de opgestoken middelvinger omme te stimuleren pragmatischer te werken. Verder heb ik dankzij jou een mooie titel voor mijn proefschrift gevonden evenals inspiratie voor het artwork dat nota bene door jouw moeder is gemaakt. Ik heb ontzettend veel bewondering voor je en dank je uit de grond van mijn hart, omdat je dit alles als vanzelfsprekend voor mij doet naast je eigen baan en uitdagingen. Hoewel je zelf ooit paste voor een PhD-project, heb je mij echt geholpen er eentje af te ronden. Ik kijk uit naar de zee van tijd die volgt op deze mijlpaal; dat ik nu eindelijk wel een keer mee ga surfen met jou in Wijk aan Zee. De rots staat voor mij ook synoniem voor het eindpunt van dit PhD-project. Een rots op een berg in de zon waarop ik na negen jaar klimmen en klauteren met jou van het uitzicht en de rust kan genieten.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw