329 Dankwoord D Hoewel er de afgelopen negen jaar gedurende het PhD-project enige overlap is ontstaan tussen mijn formele en informele sociale netwerk – collega’s werden vrienden en vrienden werden ook collega’s – wil ik een aantal vrienden en familieleden in het bijzonder bedanken. Aira, mijn eerste vriendin en mijn vaders “bonusdochter”. Bedankt voor jouw onvoorwaardelijke vriendschap en zussenliefde. Fé en Jeline, de leukste paardenmeisjes en fans van mijn kater Peet. Heerlijk om door jullie te worden overladen met complimentjes en bedankt voor jullie Brabantse/Belgische gezelligheid sinds de middelbare school. Mijn eerste psychologen vriendinnen Esther, Sophie en Jiske, oftewel: (LI)ESOJI. Met jullie kan ik urenlang kletsen over niks (lekker automatisch mentaliseren is goed voor psychologen), maar ook analyseren hoor, en karaoke zingen, om maar iets te noemen. Anne, wat geniet ik van jouw nuchterheid, uitspraken, gulle lach en onze “hysterische” uitjes. Door de weekendjes met jou en Jis in Zeeland in Bourgondische stijl waaiden alle PhD-zorgen even weg. Annemieke, Rachel en Vera, geweldig dat iemand onze band voor eeuwig in de sterren heeft geschreven, want T staat in de sterren toch? Bedankt dat jullie met mij filosoferen over het leven, lachen, sporten, dansen, kanoën, theater maken, enzovoort. Verder dank ik natuurlijk alle vrienden, in het bijzonder Annemarie, Ashanti, de Brasserie Blazer-bende met o.a. Dawit, Floor, Paul en Tim, Eva, Jolijn, Laetitia, Marieke uit Amsterdam en Marieke uit Deurne, Marit, Mart en Sasja (reisgenoten van Bar Bukowski naar Nieuw-Zeeland naar Watergraafsmeer én eerste gezamenlijke vrienden van Jesse en Lise) en Sahar, voor de uiteenlopende afleidende activiteiten, bijvoorbeeld feestjes vieren, eten, een marathon rennen, salsa dansen, wegdromen bij toneel of opera, concerten bezoeken, surfen, wandelen in de natuur en de flinke portie emotionele steun! Gemma en René, wat werd ik drie jaar geleden warm door jullie verwelkomd in jullie familie waar ik me sindsdien thuis voel. Bedankt voor jullie vanzelfsprekende zorgzaamheid en de ongedwongen sfeer. Zorgen voor Peet als Jesse en ik op vakantie zijn, zorgen dat dezelfde muur twee wordt geverfd, zorgen voor een heerlijke maaltijd na een lange dag werk, de steunende appjes/vragen/reflecties/informatie van René om mijn fysieke en mentale gezondheid op peil te houden, bedankt hiervoor en voor nog veel meer. Bedankt ook voor jullie begrip wanneer ik weer eens in beslag werd genomen door mijn schrijfwerk en daardoor minder van me liet horen of wat minder aardig was tegen jullie zoon Jesse. Gemma, wat een geluk om een kunstenaar in de familie te hebben die ook nog eens acht mooie tekeningen wilde maken voor mijn proefschrift! Jip, de grote kleine creatieve broer van. Geweldig dat ik een beroep kon doen op jouw audiovisuele skills. De door jouw gemonteerde filmpjes over de ervaringen van een vrijwilliger en deelnemer gaan zeker van pas komen.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw