80 Hoofdstuk 3 ‘moderne ethische aanname’. Als daaraan voldaan is, is het volgens Habermas mogelijk om morele conflicten op te lossen: “in principle a rationally motivated agreement must always be reachable, where the phrase ‘in principle’ signifies the counterfactual reservation ‘if argumentation were conducted openly and continued long enough’.” (Habermas 1983a, 105) Ofwel, als het lukt om argumentatie voldoende in de praktijk te brengen en er voldoende tijd beschikbaar is, dan kan in zo’n leefwereld voor elk conflict rationele overeenstemming worden bereikt. Ik zal nu onderzoeken of Habermas’ denken benut kan worden voor het onderscheiden van rechtvaardige en stabiele oplossingen voor IRMC’s. 3.2 IRMC’s en de Discours Ethiek In deze paragraaf zal ik onderzoeken of het mogelijk is om met behulp van de Discours Ethiek een stabiele en rechtvaardige oplossing van IRMC’s te onderscheiden. Daartoe zal ik in paragraaf 3.2.1 een voorbeeld van een IRMC presenteren. In paragraaf 3.2.2 laat ik zien dat het commitment aan rationele overeenstemming in een IRMC voor mensen onvermijdelijk is. In paragraaf 3.2.3 verken ik of de Discours Ethiek een stabiele en rechtvaardige oplossing voor IRMC’s kan onderscheiden. 3.2.1 Voorbeeld: het debat over Zwarte Piet Zwarte Piet is de assistent van Sinterklaas, een mythische ‘heilige’ die elk jaar voor zijn verjaardag op 5 december per stoomboot van Spanje naar Nederland, België en delen van Duitsland vaart om alle ‘brave’ kinderen cadeaus en snoepgoed te geven. Traditioneel wordt Sinterklaas geassisteerd door zwartgekleurde mensen, ‘Pieten’, die het snoepgoed en de cadeaus in zakken dragen en ‘stoute’ kinderen in de zak meenemen naar Spanje. Pieten kunnen goed op daken klimmen en komen huizen binnen door schoorstenen, hetgeen óók een verklaring kan zijn voor hun zwarte kleur. Mede in verband met een toenemend aantal inwoners met een gekleurde huid is een moreel conflict ontstaan over Zwarte Piet. Zwarte Piet is van oudsher namelijk niet zozeer de assistent van Sinterklaas, maar de ‘knecht’. Mensen die afstammen van tot slaaf gemaakten (maar ook anderen) zien Zwarte Piet als een racistisch stereotype dat direct gerelateerd is aan de koloniale geschiedenis van slavernij. De racistische stereotypering werd en wordt soms nog steeds benadrukt doordat Zwarte Piet diepzwart, met grote oorbellen en dikke rode lippen wordt afgebeeld en zich vaak onhandig of niet zo snugger gedraagt. Er zijn mensen die een verandering in Zwarte Piet eisen zodat geen associatie van huidskleur met ondergeschiktheid of dommigheid wordt gesocialiseerd onder kinderen. Zij zien Zwarte Piet als een aantasting moral insights even when they are opposed by strong interests of a different kind does not depend primarily on my capacity for moral judgment or on the level of justification of moral judgments but on my personality structure and form of life. This problem of weakness of will cannot be solved through moral cognition.” (Habermas 1991b, 80).
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw