226 Hoofdstuk 7 contingency of one’s own identity, beliefs and moral foundations’ (Ercan 2017b, 118; Connolly 2005, 126). In paragraaf 6.2.3 heb ik laten zien dat authentieke zelf-expressie het commitment aan de Transformatieve Dialoog en dus dit herziene begrip van identiteit al veronderstelt, al is dat wellicht nog ongearticuleerd. Hoe kunnen mensen die in de praktijk overtuigd zijn (en ook in dat idee zijn gesocialiseerd) van een vaststaande identiteit tot een herzien begrip van identiteit komen en bewust gecommitteerd raken aan het oplossen van IRMC’s met behulp van de Transformatieve Dialoog? 7.3.3 Meekrijgen van mensen Ondanks alle voordelen die een institutionalisering van de Transformatieve Dialoog biedt, is het hardnekkige, diepgewortelde idee van een min of meer vaststaande identiteit een belemmering om die institutionalisering op gang te brengen. In deze laatste paragraaf sluit ik af met enkele aanknopingspunten voor hoe mensen die in deze overtuiging gesocialiseerd zijn en het idee van een vaststaande identiteit bewust of onbewust koesteren onderdeel kunnen worden van een transformatief-deliberatieve samenleving. Het gaat hierbij ook om mensen die op sommige momenten op onderdelen wel op zichzelf reflecteren vanuit het idee dat een verfijnder zelfbegrip mogelijk is, maar daarbij toch uitgaan van een te ontdekken ‘ware’, authentieke identiteit. Of, op andere momenten en aspecten van hun identiteit ongemerkt toch uitgaan van een idee over ‘hoe zij zijn’. Kortom, het betreft misschien wel bijna iedereen. Mensen die bewust of onbewust een vaststaand zelf-begrip hebben, zullen minder geneigd zijn om in geval van een identiteitsgerelateerd coördinatieprobleem of moreel conflict open te staan voor een fusie van horizonnen en een transformatie van hun identiteit. Zij zullen eisen dat de ander zich aanpast, hetgeen leidt tot polarisatie en hardnekkigheid van het conflict. In paragraaf 7.1.1 heb ik aangegeven dat er dan voorgesprekken nodig zijn om mensen in contact te brengen met hun nog ongearticuleerde commitment aan oplossing van het IRMC en de Transformatieve Dialoog. In paragraaf 6.2.3 heb ik immers betoogd dat het commitment aan authentieke zelf-expressie onvermijdelijk veronderstelt dat het commitment aan de Transformatieve Dialoog onderdeel is van de betekenishorizon, ook al is dat nog ongearticuleerd. In elk van de praktijkvoorbeelden van paragraaf 7.1.2 wordt aan het begin van een transformatief proces aandacht besteed aan het commitment van betrokken partijen. De beginfase van zo’n proces dient ertoe om mensen bereidheid, of zelfs commitment, tot transformatie te laten ontwikkelen en de automatische neiging tot vasthouden aan de eigen identiteit los te laten. Wat effectief is in die beginfase, is afhankelijk van de situatie, en vooral van de mate waarin betrokkenen al gecommitteerd zijn aan een oplossing van het conflict dan wel gehecht zijn aan hun vigerende identiteit. In de in paragraaf 7.1.2 beschreven ARIAwerkwijze krijgen partijen bijvoorbeeld de ruimte om hun eigen perspectief op de zaak zo scherp mogelijk naar voren te brengen. Bij het herschrijven van de toekomst in de Lonmin-mijn overtuigde en inspireerde de CEO door zijn commitment uit te spreken en ernaar te handelen de medewerkers om open te staan voor nieuwe mogelijkheden.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw