591108-Bekkers

222 Hoofdstuk 7 conflicten kunnen stabiel en rechtvaardig worden opgelost. Aangezien IRMC’s in een effectief transformatief-deliberatief systeem van hun hardnekkigheid worden ontdaan, worden het (weer) ‘gewoon’ identiteitsgerelateerde coördinatieproblemen. Als een IRMC wordt opgelost levert dat geen eenheidsworst op. In de eerste plaats zijn er tal van aspecten waar mensen in kunnen verschillen zonder er onderling conflict over te hebben. In de tweede plaats levert een Transformatieve Dialoog niet op dat beide partijen zich identificeren als hetzelfde alternatief van zichzelf. Bepalend voor overeenstemming is dat zij samen vaststellen dat de alternatieven van zichzelf als wie zij zich (beogen te) identificeren intern en onderling consistent zijn.263 Bijvoorbeeld Regis en Charles in de illustratie van paragraaf 5.1.2 blijven heel verschillende personen. Op alle onderwerpen waar het conflict niet overging, heeft geen transformatie plaatsgevonden. In relatie tot het conflictthema hebben ze zich allebei geïdentificeerd als een nieuw alternatief van zichzelf, maar niet exact hetzelfde. In de theorie van de Transformatieve Dialoog zijn er bovendien verschillende uitkomsten voorstelbaar die stabiel en rechtvaardig zijn (net zoals de ontmoeting in de smalle gang op verschillende manieren kan worden opgelost). Ter illustratie een voorbeeld. In het bestrijden van de coronapandemie hebben regeringen wereldwijd verschillende aanpakken gekozen. Zo mochten in sommige landen ouderen in verzorgingstehuizen bijvoorbeeld geen familie ontvangen en was het niet de bedoeling om mensen buiten het eigen huishouden aan te raken. Door deze laatste keuze hebben bijvoorbeeld jongeren voor hun ontwikkeling belangrijke sociale contacten gemist. Doordat dit soort keuzes impact hebben op de mogelijkheden van mensen om tot uitdrukking te brengen wat zij als essentieel voor zichzelf beschouwen, ontstonden in verschillende samenlevingen en binnen families heftige conflicten. Gegeven deze impact op ieders authentieke zelf-expressie en autonomie, had er een Transformatieve Dialoog kunnen plaatsvinden tussen verschillende groepen die op verschillende manieren door maatregelen geraakt worden. Wat in zulke Transformatieve Dialogen vastgesteld zou worden als intern en extern consistente netwerken van commitments kan per land verschillen. In gemeenschappen waarin familierelaties een belangrijke rol spelen is het voorstelbaar dat het commitment om familiebezoek voor ouderen mogelijk te maken zwaarder weegt dan uitgaansmogelijkheden voor jongeren. In gemeenschappen waarin individuele ontplooiing belangrijk wordt gevonden zou men collectief wellicht kiezen voor een commitment om live onderwijs en sociale contacten voor jongeren mogelijk te maken. Afhankelijk van de niet-betwiste commitments in het gemeenschappelijke netwerk van commitments kunnen de uitkomsten van zo’n dialoog per gemeenschap of land sterk verschillen. 7.3.2 Barrières voor een transformatief-deliberatieve samenleving In paragraaf 6.2.3 heb ik laten zien dat het voor elke mogelijke identiteit rationeel is om gecommitteerd te zijn aan de oplossing van een IRMC door een Transformatieve Dialoog. In paragraaf 6.3.2 heb ik bovendien betoogd dat de Transformatieve Dialoog een oplossing 263 Niet als modus vivendi, maar als een wederzijds commitment dat ieder zijn of haar identiteit tot uitdrukking kan brengen. Er wordt een wederzijdse relatie van erkenning gevestigd (zie paragraaf 6.3.3).

RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw