207 Institutionalisering van de Transformatieve Dialoog worden om een andere toekomst dan de voorspelbare te realiseren. Om zijn commitment te onderstrepen gaat de CEO een paar weken later in een slaapbarak overnachten, waarbij de bewoners zelf de bewaking op zich nemen. Deze daad symboliseert dat Lonmin niet langer werd gezien als een bedrijf dat alleen op winst maken uit is, maar als een bedrijf dat een bijdrage zou kunnen leveren aan de gemeenschap. Er worden mooie resultaten geboekt in toename van productiviteit en veiligheid, maar na het aftreden van deze CEO vinden vanaf 2012 ook weer stakingen plaats, waaronder ook het zogenaamde ‘Marikana massacre’, waarbij de politie 34 mijnwerkers doodschoot. 7.1.3 Elementen van de Transformatieve Dialoog in praktijkvoorbeelden In het volgende schema geef ik voor elk van de voorbeelden uit de voorgaande paragraaf aan of en hoe de stappen van een Transformatieve Dialoog, die in paragraaf 7.1.1 zijn samengevat, herkend kunnen worden. Tabel 1. Elementen van de Transformatieve Dialoog in praktijkvoorbeelden Stap in Transformatieve Dialoog Common ground dialogue over abortus ARIA over Jeruzalem Transformatieve Mediation over uiteenlopende gemeenschapsissues Herschrijven van de toekomst over mijnbouw Stap 1 Commitment aan conflictoplossing In de opening is expliciet aandacht om zich te committeren aan het proces en de daarbij horende regels. Partijen krijgen ruimte om ongezouten hun grieven te delen. Ze ervaren dat een ander gesprek nodig is om tot een oplossing te komen. Mensen bepalen zelf of ze een dialoog aan willen gaan, waarover en met wie. In voorbereidende gesprekken worden mensen ondersteund hier hun keuze in te maken. De CEO spreekt commitment uit en organiseert een proces waarin ook anderen zich kunnen committeren. Stap 2 Fusie van horizonnen Deelnemers ervaren dat stereotypen niet kloppen. Wederzijdse aannames worden losgelaten en men leert elkaar kennen als mensen met een eigen geschiedenis en genuanceerde opvattingen. Ze onderscheiden gedeelde waarden. Partijen delen wat voor hen persoonlijk belangrijk is. Partijen recreëren elkaar en identificeren een gedeelde behoefte. Deelnemers kunnen in de dialoog inzichten opdoen over de identiteit van een ander en die van zichzelf. Deelnemers expliciteren het ‘ongezegde’, daarmee leren ze elkaars horizon kennen. Ze zien dat ze niet door feiten, maar door creaties in taal worden beperkt. Dat is een gedeelde menselijke constante ten opzichte waarvan ze hun identiteit als een optie kunnen zien. Stap 3 Alternatieven van zichzelf Niet expliciet; het onderscheiden van gedeelde waarden maakt samenwerking mogelijk. Niet expliciet; door het toegenomen begrip in elkaar ontstaat een coöperatieve houding. Niet expliciet; doordat mensen hun beeld van anderen veranderen, nemen ze een andere houding naar anderen aan. Er vindt een brainstorm plaats van mogelijke toekomsten, en inspirerende manieren van samenwerken. 7
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw