200 Hoofdstuk 7 begrip van een ander perspectief of zonder inzicht dat men zichzelf ook anders zou kunnen begrijpen, is een transformatie van identiteit waarmee een IRMC ook wordt opgelost, niet goed voorstelbaar.244 Stap 1: Commitment aan conflictoplossing In paragraaf 6.2.3 heb ik betoogd dat het commitment aan de Transformatieve Dialoog onvermijdelijk (en mogelijk ongearticuleerd) onderdeel uitmaakt van iedere betekenishorizon. Voor een succesvolle Transformatieve Dialoog in de praktijk moeten mensen dat commitment wel echt hebben. Het zou kunnen dat partijen in een IRMC zo’n commitment hebben en ook open staan voor een Transformatieve Dialoog. Om een Transformatieve Dialoog op gang te brengen is dan een vorm van begroeting nodig waarin mensen hun wederzijdse erkenning overbrengen en waarin het commitment om samen tot een oplossing te komen gevestigd wordt. Deze open houding is niet vanzelfsprekend in een hardnekkig IRMC. Het is plausibel dat de onderlinge relatie al zo verstoord is dat er sprake is van een polarisatie waarin partijen moeite hebben de andere partij te erkennen. Partijen kunnen zich in een IRMC ruwweg op 3 niveaus van polarisatie bevinden. In de eerste plaats is het mogelijk dat partijen in een IRMC wel een commitment hebben aan oplossing van een IRMC, maar niet zomaar openstaan voor een transformatie van identiteit, of om de ander in een fusie van horizonnen beter te begrijpen. In de tweede plaats, kan een IRMC al zodanig zijn geëscaleerd dat er geen commitment aan een vreedzame oplossing is, of in elk geval overstemd wordt door woede op tegenpartij die gezien wordt als belemmering voor de eigen zelf-expressie. En ten derde is het mogelijk dat partijen in een IRMC bewust bereid zijn tot manipulatie, onderdrukking of zelfs vernietiging van de ander. In geval van zulke gepolariseerde verhoudingen zullen voorbereidende gesprekken nodig zijn om ervoor te zorgen dat partijen een commitment ervaren aan oplossing en open staan voor een Transformatieve Dialoog met de tegenpartij. Die gesprekken zijn erop gericht een ethisch zelfonderzoek te bevorderen, waarbij partijen onderzoeken welke houding ten opzichte van het conflict en de tegenpartij authentiek voor hen is. In paragraaf 6.2.3 heb ik laten zien dat authentieke zelf-expressie noodzakelijkerwijs een betekenishorizon verondersteld die het universele commitment aan de Transformatieve Dialoog omvat. Deze voorgesprekken zijn erop gericht dat commitment voor en door betrokken partij zelf gearticuleerd te krijgen. Ik zal in paragraaf 7.3.3 nader ingaan op de wijze waarop dit plaats kan vinden. Stap 2: Fusie van horizonnen Partijen starten conform paragraaf 5.1 een dialoog waarin zij zich het perspectief van de andere partij eigen maken zodanig dat zij een ‘menselijke constante’ onderscheiden ten opzichte waarvan beider identiteiten alternatieve opties van zichzelf zijn. Zij zien hierdoor in dat er niet alleen sprake is van een conflict met de andere partij, maar dat er ook sprake is van een interne inconsistentie in hun eigen netwerk van commitments. Immers, de commitments verbonden met hun eigen identiteit zijn niet consistent met het commitment om het conflict op te lossen. 244 De opmerkingen over hoe de Transformatieve Dialoog in de praktijk vorm kan krijgen zijn gebaseerd op ervaringen in verschillende, soortgelijke transformatieve initiatieven (zie paragraaf 7.1.2) en eigen praktijkervaring.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw