188 Hoofdstuk 6 laten verdwijnen, maar aan die strategie kleven risico’s (zoals duidelijk wordt als IRMC’s daadwerkelijk escaleren tot geweld of zelfs oorlog) en voor de meeste mensen ethische en morele bezwaren. Als om ethische, morele of prudentiële redenen onderdrukkende oplossingstrategieën worden verworpen, blijft de Transformatieve Dialoog over. In de tweede plaats kan het commitment aan het oplossen van een IRMC moreel onderbouwd worden. Miskenning is in beginsel een onrechtvaardigheid. Het is daarom een morele verplichting om gecommitteerd te zijn aan de oplossing van een IRMC. Aangezien de Transformatieve Dialoog een stabiele en rechtvaardige oplossing tot stand kan brengen en een relatie van wederzijdse erkenning tot stand brengt, is het commitment aan de Transformatieve Dialoog moreel gerechtvaardigd. Hoewel de Transformatieve Dialoog moreel gerechtvaardigd is, is het niet vanzelfsprekend dat partijen in een IRMC eraan gecommitteerd zijn. Er is sprake van een IRMC omdat partijen in relatie tot het onderwerp waar conflict over is een vaststaand zelf-begrip hebben. In paragraaf 5.2.3 heb ik weliswaar aangegeven dat de overtuiging van een vaststaande identiteit niet gerechtvaardigd is, en dat deze overtuiging begrepen moet worden als een gefixeerd geraakt zelf-begrip (dat in essentie dynamisch is en intersubjectief wordt bepaald). Groepen met de overtuiging van een vaststaande identiteit hebben echter geen betekenishorizon om dit argument te kunnen begrijpen. Het accepteren van dit argument vereist al een transformatie van zelf-begrip. Immers, door dit argument te accepteren transformeert hun zelf-begrip van ‘vaststaand’ naar ‘ontwikkelbaar door mindshaping’. Hun betekenishorizon staat de mogelijkheid van dat getransformeerde zelf-begrip echter niet toe. In paragraaf 5.2.3 beargumenteer ik vanuit een derde persoonsperspectief dat een vaststaand zelf-begrip niet gerechtvaardigd is. Acceptatie van dat argument vanuit het eerste persoonsperspectief van partijen in een IRMC kan niet als vanzelfsprekend worden aangenomen, gegeven de al aanwezige overtuiging van een vaststaande identiteit. Daarom zal ik een argument geven voor de onvermijdelijkheid van het commitment aan de Transformatieve Dialoog vanuit het perspectief van elke identiteit in een IRMC. Met andere woorden, ik zal betogen dat elke betekenishorizon onvermijdelijk (en wellicht nog ongearticuleerd) het commitment aan de Transformatieve Dialoog en de mogelijkheid van een transformatie van zelf-begrip omvat. Met dit argument zal ik vervolgens de irrationaliteit verduidelijken van partijen die op basis van een ongerechtvaardigde autoriteit vasthouden aan hun identiteit en/ of een IRMC proberen op te lossen door onderdrukking of manipulatie. Mijn argumentatie voor de stelling dat het commitment aan de Transformatieve Dialoog onvermijdelijk is vanuit het perspectief van elke identiteit in een IRMC zal ik aan de hand van de volgende stappen uitwerken:239 239 De opbouw van dit argument vertoont gelijkenissen met Habermas’ transcendentale argument. De conclusie kan gezien worden als onontkoombaar gezien het conceptueel noodzakelijke uitgangspunt. Ik presenteer mijn argument hier niet als transcendentaal argument om de volgende redenen. Ik richt mij op de context van een IRMC. Ik vermoed dat het argument ook volgehouden kan worden los van IRMC’s, maar dat vergt een diepgaander uitwerking van het argument, en van wat precies een transcendentaal argument is. Op dit punt in het proefschrift wil ik de noodzaak van een dergelijk zijpad voorkomen.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw