591108-Bekkers

168 Hoofdstuk 6 is a function of being in a network of affective, behavioral, and cognitive commitments” (Anderson 2003, 97) Ofwel, een verlangen is authentiek als het consistent is met iemands netwerk van commitments. Door meer inzicht te krijgen in het hele netwerk van commitments kan iemand reflecteren op de eigen authenticiteit. Bijvoorbeeld, de persoon die voor zijn dominante moeder zorgt, en zich met voldoening denkt te identificeren met het verlangen om die zorg te verlenen, zou zich op enig moment bewust kunnen worden van geïrriteerde gevoelens wanneer zijn moeder hem midden in de nacht wakker belt, of hij merkt dat zijn gedachten afdwalen terwijl hij zijn moeder in bad helpt. Kortom, er zijn reacties en acties die inconsistent zijn met het commitment om altijd klaar te staan voor de moeder. Zelf-reflectie naar aanleiding van deze incidenten zou ertoe kunnen leiden dat de persoon zich bewust wordt van andere commitments, zoals het commitment om ook een eigen leven te ontwikkelen. Het is in situaties waarin een transformatie van identiteit wordt overwogen echter niet duidelijk op grond waarvan deze persoon kan bepalen wélk netwerk van commitments authentiek is. Laten we aannemen dat deze persoon twee alternatieven van zichzelf onderscheidt: de een met het commitment om zijn moeder te verzorgen en een ander met het commitment zelf een gezin te stichten. Hoe kan deze persoon weten wat authentiek is? Het idee van een ‘narratief zelf-begrip’ zou behulpzaam kunnen zijn om dit te onderscheiden. Een narratief zelf-begrip houdt in dat personen een identiteit creëren door een autobiografisch verhaal te construeren, te vertellen en uit te voeren (Schechtman 1996, 93; Delaere 2010, 56). Van autonomie is sprake als een actie naadloos en coherent in dit autobiografische verhaal opgenomen kan worden (Delaere 2010, 99).213 Nader onderzoek van het autobiografische verhaal kan wellicht meer informatie verschaffen over de vraag of het ‘opofferen’ voor de zorg voor de verzorging van moeder nu authentiek is, of niet. Het probleem van authenticiteitscondities op basis van een narratief begrepen consistentie in het netwerk van commitments is dat er bij een eventuele transformatie van identiteit wederom geen onderscheid gemaakt kan worden tussen authenticiteit en zelf-bedrog. Nagenoeg alle transformaties zijn als een coherent autobiografisch verhaal te vertellen. Ik zal dit met een voorbeeld illustreren. Een bourgondische levensgenieter komt tot het inzicht dat hij omwille van zijn gezondheid moet afvallen. Dit inzicht behelst een transformatie van zijn identiteit. Een essentieel deel van zijn netwerk van commitments, zoals ‘lekker en veel eten en drinken’, wordt vervangen door een nieuwe set commitments, zoals ‘minder eten en drinken’ en ‘meer bewegen’. Dit kan consistent zijn met andere commitments én narratief begrijpelijk zijn. Maar, een tegenovergestelde transformatie is evengoed begrijpelijk als narratief zelf-begrip. Hiervan is bijvoorbeeld sprake als de levensgenieter na een paar eerste enthousiaste weken van minder eten en dagelijks sporten op een dag geen zin heeft om naar de sportschool te gaan, en zondigt door ’s avonds toch uit de koelkast te snoepen. Gezien zijn nieuwe commitment zou dit een voorbeeld van ‘wilszwakte’ zijn en daarmee van niet-autonoom handelen. Alleen, de 213 Zie voor kritiek op dit idee bijvoorbeeld (Delaere 2010, 82–89).

RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw