112 Hoofdstuk 4 moreel-transformatief proces kan conceptualiseren zodanig dat het mogelijk is een stabiele en rechtvaardige oplossing voor IRMC’s te onderscheiden. Laten we aannemen dat beide conflictpartijen gecommitteerd zijn aan een oplossing en als onderdeel van een ethisch discours openstaan om te leren van het perspectief van de ander. Het ethische discours kan nog steeds begrepen worden als een zelfonderzoek, maar de confrontatie met een afwijkend perspectief wordt binnen de Articulatie-ethiek gezien als een mogelijkheid om te komen tot een verfijnder zelf-articulatie. Partijen starten daarom een dialoog om elkaar beter te begrijpen. In paragraaf 4.1.3 heb ik uitgewerkt dat het ontstaan van begrip tussen twee conflicterende partijen begrepen kan worden als een fusie van horizonnen, hetgeen onder andere inhoudt dat elk van beide conflictpartijen zich de horizon van de andere partij eigen moet maken. Ze kunnen de ander niet begrijpen in termen van de eigen horizon. Dus, de leefstijl-liberaal kan de milieuactivist niet simpelweg zien als een bemoeial die de leuke dingen van het leven wil verpesten. Dat is een projectie van de eigen context, en niet het eigen maken van de context van de ander. Op dezelfde wijze begrijpt de milieuactivist de leefstijl-liberaal niet als deze als een onverantwoordelijke vervuiler gezien wordt. Het identiteitsgerelateerde morele conflict kan geanalyseerd worden als een verschil van mening over de claim ‘Iedereen zou moeten afzien van niet-noodzakelijke, milieuvervuilende gedragingen, zoals het eten van vlees en vliegreizen’. Beide partijen hebben een verschillende positie ten aanzien van deze claim, en een verschillende horizon waarin zij deze claim begrijpen. De leefstijl-liberaal heeft bijvoorbeeld als horizonovertuigingen dat bepaalde activiteiten essentieel zijn voor wie zij is en dat zij die moet mogen ondernemen. Horizonovertuigingen van de milieuactivist betreffen bijvoorbeeld dat steeds meer natuurrampen zullen optreden als gevolg van klimaatverandering. Als de milieuactivist zich de horizon van de leefstijl-liberaal eigen maakt, dan betekent dit bijvoorbeeld dat de milieuactivist begrijpt dat voor de leefstijl-liberalen bepaalde activiteiten essentieel zijn voor wie zij zijn, dat zij zonder die activiteiten zichzelf niet meer kunnen zijn en dat zij – net als ieder ander- uitdrukking willen kunnen geven aan wie ze zijn. De leefstijl-liberaal op haar beurt zou de milieuactivist kunnen begrijpen binnen de context van klimaatverandering en andere milieuvraagstukken die bedreigend zijn voor ieders overleven en dat gedragskeuzes die hier invloed op hebben dus geen louter individuele keuze kunnen zijn. Partijen ontdekken dat de claim in een andere horizon anders begrepen kan worden. Als partijen zich op deze wijze ieders horizon van de betwiste claim eigen maken, dan kan een gedeelde menselijke constante helder worden. In dit geval zou de menselijke constante bijvoorbeeld betrekking kunnen hebben op ‘als mens tot ontplooiing komen’.150 De leefstijlliberaal geeft hier invulling aan door activiteiten die zij als essentieel beschouwt voor wie zij is te ondernemen en de milieuactivist door zich in te zetten voor het behoud van gunstige leefomstandigheden voor de mens. Ofwel, beide zelf-articulaties kunnen gezien worden als alternatieven van een gedeelde menselijke constante. Het benoemen van de menselijke 150 Hoe de gedeelde menselijke constante precies begrepen moet worden, ontdekken de partijen zelf gedurende de fusie van horizonnen. Ik heb een voorzet gedaan omwille van de uitwerking van het voorbeeld.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw