176 objectieve testen gebruikt, maar niet beide. Echter, omdat in hoofdstuk 5 een lage correlatie werd gevonden tussen objectieve testen en vragenlijsten, was het niet mogelijk een predictiemodel te creëren dat zowel objectieve testen als vragenlijsten meeneemt. Om deze reden is ervoor gekozen om aparte modellen te ontwikkelen voor de objectieve testen en de vragenlijsten. In hoofdstuk 6 staan daarom factoren beschreven die een negatieve impact hebben op het objectieve kauwen en in hoofdstuk 7 staan factoren beschreven die een negatieve impact hebben op het objectieve slikken. In hoofdstuk 8 staan de factoren beschreven die een negatieve impact hebben op de uitkomsten van de SWAL-QOL vragenlijst. In toekomstig onderzoek is het belangrijk om allereerst de belangrijkste uitkomst vast te stellen. Wanneer de ervaringen van de patiënt het meest van belang zijn, moeten vragenlijsten uitgegeven worden. Wanneer men wil meten of bijvoorbeeld het type behandeling zorgt voor een andere kauw- of slikuitkomst, moeten objectieve testen worden meegenomen. Wanneer het totale beeld van de patiënt belangrijk is, om bijvoorbeeld een strategie te bedenken om bijwerkingen te verminderen, wordt geadviseerd om zowel objectieve testen als vragenlijsten mee te nemen. Om het voedselproces te verbeteren, zijn er verschillende revalidatie behandelingen beschikbaar. Het is hierbij belangrijk dat patiënten op tijd een verwijzing krijgen, zodat zij snel geholpen kunnen worden en de minste bijwerkingen van hun behandeling krijgen. Wanneer patiënten kauwproblemen ondervinden, kan een orale fysiotherapeut door middel van oefeningen de maximale mondopening vergroten en de spieren die nodig zijn voor het kauwen opnieuw trainen. Zoals aangegeven in hoofdstuk 6, hebben met name oudere patiënten, patiënten met een grotere tumor (stadium III of IV) en patiënten met een tumor in de mond problemen met het vermalen van voedsel. Het is daarom belangrijk dat met name deze groep er weet van heeft dat deze revalidatiebehandelingen beschikbaar zijn. Problemen treden met name 3 en 6 maanden na behandeling op, waardoor het aan te raden is om tijdig met revalidatie oefeningen te beginnen. Wanneer patiënten slikklachten (dysfagie) krijgen, zijn er verschillende slikoefeningen beschikbaar welke al gelijktijdig met radiotherapie of chemoradiatie gegeven kunnen worden, of na een chirurgische behandeling. Deze oefeningen zijn erop gericht om de veiligheid van het slikken te verbeteren en zo bijvoorbeeld aspiratie (verslikken waardoor er voedsel of vloeistof in de luchtwegen komt) te verminderen en de efficiëntie van het slikken te verhogen. Zoals gevonden is in hoofdstuk 7, kunnen met name oudere patiënten en patiënten die (uitgebreide) chirurgie als primaire behandeling hebben gekregen hier profijt van hebben, omdat zij de meeste klachten ontwikkelen na hun behandeling. Op deze manier kan dysfagie voorkomen worden, of de ernst van dysfagie worden verminderd. Ook
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw