170 | Chapter 16 het oog. Op jou kan je altijd bouwen en vertrouwen. Dat maakt het heel fijn samenwerken en stelde mij in staat dingen los te laten en me soms meer op mijn promotie te richten. Erik Puyt, dankzij jouw betrokkenheid en het delen van jouw ervaringen en netwerk uit de praktijk, heb ik inzicht gekregen in de implicaties van de bevindingen en zijn de eerste praktische vertaalslagen ervan gemaakt. Ik hoop, mede met jou, mijn proefschrift nog verder te kunnen gaan verzilveren. Willem, Simon, Martijn, Jelle, Bertrik, Bas, Job en Tom, bedankt voor jullie belangstelling en aanmoedigingen en het soms willen luisteren naar mijn gemopper. Daarnaast wil ik Erik Jansen, Maaike en Sanne bedanken voor jullie bijdrages aan het kwalitatieve onderzoek. Erik, voor het inzetten en overbrengen van jouw expertise op het gebied van narratief onderzoek. Maaike, voor het monnikenwerk dat je hebt verricht om mij te helpen met het checken van alle coderingen. Sanne, voor het inzetten van jouw netwerk bij het werven van participanten. En alle drie voor jullie betrokkenheid bij de onderzoeksopzet, analyse van de narratieven en de beschrijving van het onderzoek. Verder gaat mijn dank uit naar alle SGM en Sportkunde studenten, in het bijzonder alle TPS’ers, afstudeerders en minorstudenten, die mij door de jaren heen geholpen hebben met mijn onderzoeken of op een andere manier betrokken waren bij mijn promotie. Ook wil ik graag de voormalige en huidige ASB-directie bedanken. Joris en Eric, mede dankzij jullie heb ik kunnen starten met mijn promotie en René en Kasper, mede door jullie kon ik het afmaken. En Ellen en Corianne, bedankt voor (jullie hulp bij) het regelen van allerlei randzaken die mijn promotie mogelijk en leuk hebben gemaakt. Tot slot ben ik mijn thuisbasis erg dankbaar. Zoran, Thijs, Jeroen, Simon, en Ivo, ik prijs me rijk met jullie als vrienden. Met niemand anders kan ik zo goed lachen, discussiëren en de bloemetjes buiten zetten. We nemen elkaar op de hak, maar gaan intussen voor elkaar door het vuur. Altijd kan ik op jullie rekenen, bedankt daarvoor. Moniek (en Nico), Lisanne (en Mats), Imke (Manou en Ninte) en Nina (en Fedde), wat fijn dat jullie die mannen de vrijheid geven om soms (samen met mij) even te ontsporen, maar ze verder in het gareel houden. Met jullie erbij is het vaak nòg gezelliger. Ik kan niet wachten om weer met z’n allen naar Griekenland te gaan. YOLO in TOLO! Bedankt aan het peloton fietsmaten, in het bijzonder mijn clubgenoten van No Limits en wielerminnende (ex-)collega’s, voor de vele fijne fietskilometers en koersklap die mij de nodige “ontspanning-door-inspanning” biedt. Ook bedankt aan de
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw