#3 Weerstand ‘Burger- participatie? Nee, overheids- participatie’ Menige smart city-toepassing is een oplossing op zoek naar een probleem. Het middel is dan al snel belangrijker dan het doel, ook in deze casus. ‘De problemen met onderhoud van de openbare ruimte bleken een bestuurlijke oorzaak te hebben. De gemeente heeft het beheer uitbesteed aan allerlei verschillende bedrijven. Scanauto’s zijn daar niet de oplossing voor.’ Betrek burgers vroeg én laat Participatie bij smart city-projecten is nu heel eenzijdig, observeert Butot. ‘Burgers worden pas laat betrokken in het besluitvormingsproces, wanneer de technologische oplossing al gekozen is. Dat voedt het gevoel van machteloosheid bij de burger. Wij pleiten voor contestability: dat burgers vanaf het begin worden betrokken in een debat over de noodzaak en de uitvoering, en dat ze ook na implementatie hun onvrede kunnen uiten.’ Door dit na te laten, creëert de overheid haar eigen oppositie: ‘Als Marnix’ groep niet was gehoord, waren zij misschien alsnog een harde oppositiegroep geworden.’ Lamers beaamt dit. ‘Wil je als burger meedoen met een overheid die alleen wat feedback vraagt bij een project dat al vaststaat? Of participeer je op een fundamenteel niveau, door mee te denken over problemen en oplossingen?’ Hij spreekt liever van ‘overheidsparticipatie’. ‘We zijn gewend geraakt aan een joekel van een overheid, waaraan we onze beleidskeuzes hebben uitbesteed. Dat komt steeds meer ter discussie te staan. Mensen eisen hun zeggenschap terug.’ Volgens Lamers vraagt dit om een andere houding van ambtenaren. ‘Zij moeten zich niet verschuilen achter een anoniem overheidsapparaat. Als beleid tegen de belangen van burgers indruist, moeten zij op hun strepen gaan staan.’ 28
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw