Technologievraagstukken gaan over hoe we willen samenleven Cameratoezicht is volgens Bouwmans en Engelbert een interessant voorbeeld. ‘Er was een probleem met veiligheid. Het leek een makkelijke oplossing om overal camera’s te plaatsen,’ zegt Bouwmans. ‘Het daadwerkelijke probleem wordt uit het oog verloren. Er is geen bewijs voor de effectiviteit van cameratoezicht. Hooguit dragen camera’s bij aan een soort subjectieve veiligheidservaring. Er zijn ook andere politieke keuzes mogelijk om het vraagstuk van criminele jongeren of hangjeugd aan te pakken,’ zegt Engelbert. Als het cameratoezicht er eenmaal is, is het moeilijk weer los te laten. ‘Je zit dan al in het spoor van technologische oplossingen,’ zegt Bouwmans. ‘De gemeenteraad kijkt er soms even naar, maar het veiligheidsprobleem ligt bij de burgemeester. De politie denkt vooral vanuit repressie, zonder dat de elementaire vragen aan de orde komen. Willen we echt de kant op van Big Brother-achtige concepten?’ ‘In Nederland zien we technologie en informatisering als uitvoering’ Technologie is niet vanzelfsprekend de oplossing Een technologisch vraagstuk gaat dus vooral over wat voor samenleving we willen creëren. ‘Misschien moeten we terug naar de tekentafel om te bepalen waartoe de gemeenteraad en de ambtenarij ook alweer op aarde zijn,’ zegt Engelbert. ‘Wat mij betreft kan de gemeenteraad bijvoorbeeld zeggen: “Wacht eens even, waarom moet er worden geïnvesteerd in bodycams? Als je publieke middelen maar één keer kan besteden, waarom dan daaraan?”’ Het is dus van groot belang om verder te kijken dan alleen de technologie, benadrukt Engelbert. ‘De vragen die de raad vaak stelt, gaan over waar je rekening mee moet houden als een technologie er eenmaal is. Heel waardevol, maar wat ons betreft gaat er nog een stap aan vooraf: het bevragen van de vanzelfsprekendheid waarmee technologie geaccepteerd wordt als de oplossing voor het probleem.’ 23
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY0ODMw